پرواز در سکوت

سرهنگ خلبان محمد حسن زندکریمی

زمستان بود و هوای پایگاه همدان به شدت سرد . لکه های پراکنده ابر در آسمان دیده می شد . من در جلو گردان پروازی قدم می زدم و در افکار خود غوطه ور بودم . با آمدن جناب سرهنگ یاسینی که در آن زمان معاونت عملیات پایگاه را به عهده داشت به خود آمدم . 

سلامی کردم و او پس از احوالپرسی گفت :

-          آقای کریمی آمادگی یک مأموریت دارید ؟

-          بله آماده ام .

-          البته من خودم هم می آیم .

-          هدف کجاست ؟

-          کرکوک .

ما آن روز پس از انجام توجیه و کارهای مقدماتی پروازی در ساعت مقرر به سوی هواپیمایمان حرکت کردیم . پس از بررسی های مقدماتی هواپیماها در یک دستۀ 3 فروندی از پایگاه برخاسته و در موقعیت مناسب پروازی قرار گرفتیم . در این مأموریت جناب سرهنگ یاسینی رهبری دستۀ  پروازی را بر عهده داشت ، و قبل از پرواز یادآور شد :

- بچه ها مأموریت باید در سکوت کامل رادیویی انجام شود . هیچ کس حق مکالمه ندارد . ما هم اطاعت کرده و در کنار هم به پروازمان ادامه دادیم . وقتی که نزدیک مرز رسیدیم ارتفاعمان را کم کردیم . جناب یاسینی آنقدر در ارتفاع پایین پرواز می کرد که به نظر می رسید . هواپیما روی زمین حرکت می کند . با سکوت کامل از مرز گذشتیم و نزدیک هدف رسیده بودیم که آتشبارهای دشمن به رویمان آتش گشودند . در این لحظه هواپیمای شماره 3 مورد هدف موشک زمین به هوای دشمن قرار گرفت و خلبانهای آن با چتر بیرون پریدند . یک لحظه ناراحت شدم و کنترل خودم را از دست دادم خواستم بروم روی موج رادیوی هواپیمای شمارۀ 1 ( جناب سرهنگ یاسینی ) و بگویم برگردیم ، دیدم که هواپیمای شمارۀ 1 همانطور به سوی هدف در حال پرواز است. چیزی نگفتم و پشت سر او به پرواز ادامه دادم . برای منحرف کردن موشکهای دشمن مرتب مانور کرده و با سرعت 500 نات به سوی هدف پرواز می کردیم . نزدیک هدف که رسیدیم با انتخاب سمت و زاویۀ مناسب ارتفاع گرفته و روی هدف شیرجه زدیم و بمبهایمان را رها کردیم . پس از بمباران ، مسیر بازگشت را پیش گرفتم . در این لحظه روی موج رادیوی هواپیمای شماره یک رفتم و گفتم : جناب یاسینی چرا موقعی که شماره 3 را زدند از ادامه پرواز منصرف نشدید ؟ جواب داد : اگر بر می گشتیم تأثیری نداشت ، فقط مأموریت انجام نمی شد . با روحیه سلحشوری که در وجود او موج می زد هیچگاه تحت تأثیر شرایط بحرانی قرار نمی گرفت و تنها به انجام موفقیت آمیز مأموریت می اندیشید . لذا تا خطری جدی هواپیمایش را تهدید          نمی کرد هیچگاه از ادامۀ مأموریت منصرف نمی شد .

منبع: کتاب انتخابی دیگر

تحقیق و تألیف : گروه پژوهش و نگارش انتشارات عقیدتی سیاسی نیروی هوایی ارتش