« خلبان شاخص دوران جنگ »

تیمسار روح الدین ابوطالبی ؛ دوست شهید:

رئیس اسبق هواپیمایی کشوری می گوید: من و علیرضا هم دوره بودیم. او در پایگاه سوم شکاری همدان بود و من در تهران بودم . سال 54 به همدان منتقل شدم . آشنایی من و شهید یاسینی از همان زمان آغاز شد . با شروع جنگ رابطه ما بیشتر شد .

علیرضا فرمانده پایگاه ششم بوشهر بود و من معاون عملیات تیپ شکاری پایگاه شیراز بودم . سال 66 به عنوان معاون عملیات پایگاه ششم شکاری بوشهر منصوب شدم .

 

 وی ادامه می دهد : برنامه ریزی حملات هوایی و ماموریت ها بر عهده من و شهید یاسینی بود ما شبانه روز در کنار هم بودیم . عراق ممکن بود چند منطقه را همزمان بمباران هوایی کند به همین علت گاهی اتفاق می افتاد که 24 ساعت هواپیما در آسمان پرواز می کرد .

 

ابوطالبی درباره شخصیت پروازی شهید یاسینی می گوید : برای پشتیبانی از نیروهای زمینی ما ماموریت داشتیم که برنامه ریزی حمله های هوایی را انجام بدهیم . من مسئول مشخص کردن خلبانان هواپیماها بودم .

گاهی اوقات من خلبانی را برای ماموریت آماده پرواز می کردم ، علیرضا می آمد و به جای آن خلبان ماموریت را انجام می داد . علیرضا همیشه اولین ماموریت را خودش داوطلبانه می رفت تا منطقه را بهتر شناسایی کند .

 

وی می گوید : علیرضا انسان بسیار خوش قلب و با گذشتی بود. با پایین ترین قشر پایگاه در ارتباط مستقیم بود و سعی می کرد به مشکلات آنها رسیدگی نماید . گاهی  به خانه آنها سر می زد تا از نزدیک با آنها ارتباط داشته باشد .

زمانی که کسی اشتباهی را مرتکب می شد شهید یاسینی با ملایمت و آرامش به او صحبت می کرد ، هیچ وقت عصبانی نمی شد . با اینکه فشار های زیادی در فرماندهی وجود داشت ولی او هیچ وقت گله نمی کرد .

 

او معتقد است : کسانی توانایی انجام ماموریت های پر خطر را دارند که ارزش ها و اعتقاداتشان بیشتر از جانشان ارزش داشته باشد . شهید یاسینی یکی از آن افرادی بود که همیشه برای عملیات های پر خطر داوطلب می شد . با اینکه می دانست شاید برگشتی نباشد . او مدیری مسئولیت پذیر بود . 

دوران جنگ شرایط حساس بود ، خلبانان شاخص کسانی بودند که برای ماموریت می رفتند و موفقیت هایی را به ارمغان می آوردند . « شهید یاسینی » ، « شهید عباس دوران » و « شهید اردستانی » از جمله خلبانان شاخص بودند و زحمات زیادی را در دوران جنگ کشیدند .

 

دوست شهید یاسینی در ادامه می گوید : شهید یاسینی از نظر عاطفی به خانواده اش خیلی نزدیک بود . با اینکه فرزندان او کوچک بودند و دوری از آنها سخت بود اما علیرضا انسان صبوری بود .  او به خاطر شرایط جنگ مشکلات و دوری از خانواده را تحمل می کرد.  

 

ابوطالبی در پایان خاطر نشان می کند : شهید یاسینی یکی از شخصیت های برجسته جنگ بود که در طول هشت سال دفاع مقدس زحمات زیادی را برای حفظ این مرز و بوم کشیده بود و یکی از افرادی بود که بیشترین ماموریت ها را در جنگ انجام داده بود . او در همین راه جان خود را از دست داد .

روحش شاد و یادش گرامی باد